Op 26 mei mag ik een interactieve lezing geven over natuur en creativiteit als hulpbron in tijden van rouw en verlies. Een beetje spannend omdat mijn visie op rouw en verliesbegeleiding echt anders is. Maar ik voel van mijn kruin tot in mijn tenen dat dit de weg is voor mij en daar wil ik natuurlijk graag over vertellen.
Verdriet parkeren
Ik ga vertellen over hoe ik zelf vastliep door mijn gevoelens en emoties bij rouw te parkeren. Toen ik me realiseerde dat er omheen niet de weg kon zijn, maar dat ik er dóórheen moest. Een boom houdt in de herfst haar blaadjes immers ook niet vast.
Hoe dan?
Ik mocht er op gaan vertrouwen dat mijn rouwproces in beweging zou komen als ik het verdriet durfde aan te kijken. Daar had ik tijd voor vrij te maken en te onderzoeken hoe ik dat dan moest doen. Wat werkte er voor mij?
Verzachten en vertragen
Gaandeweg kwam ik er achter dat buiten in de natuur (bijvoorbeeld wandelen en tuinieren) én creatief bezig zijn voor mij de ‘voertuigen’ waren om te verzachten en vertragen om op de diepere laag bij die emoties te komen. Te herkennen als ze er zijn en te erkennen dat ik ze heb. Zo kwam ik bij mijn onverwerkt verdriet.
Van hoofdwerk naar hartewerk
Door het creatieve maakproces aan te gaan, maakte ik een afdaling van hoofdwerk naar hartwerk en kwam ik bij hetdiepere voelen terecht. Mijn hoofd, hart en handen gingen vloeiend de verbinding aan met elkaar.
Van vastlopen naar voelen
Ik ging heel helder zien en aanvoelen hoe ik de beweging kon maken van vastlopen, naar bewust stil staan. Vanuit deze stilstand kon ik in kleine stapjes en op eigen kracht weer overeind krabbelen en het leven weer ten volle leven.
Het werd een helende, zachte en liefdevolle reis om mezelf door het proces heen te helpen.
Rouw is een natuurlijk proces
Kijk maar naar de natuur. Er is een terugkerende beweging van opstarten, bloeien, loslaten en buigen naar de aarde om vanuit het donker (waar al het nieuwe mag ontstaan) aan een nieuwe cyclus te beginnen.
‘There’s a crack in everything, that’s how the light comes in’
Rouw heeft een einddatum
Ik heb ervaren dat rouwen een einddatum heeft, ik mocht zelf bepalen wanneer het zover was. Het gemis blijft, wordt verweven in mijn leven, maar houdt me niet meer tegen om mijn leven ten volle te leven.
Interactieve lezing 26 mei
Op 26 mei 2024 heeft Natuurbegraafplaats Weverslo in Heide, Noord-Limburg een open dag. Dan kun je alles te weten komen over natuurbegraven én naar mijn lezing komen luisteren of mijn stand bezoeken. Ik kan je heel veel vertellen over natuur en creativiteit als hulpbron bij rouw en verliesprocessen. Voor meer informatie over de open dag kun je een kijkje nemen op de website van Natuurbegraafplaats Weverslo.
Wil je meer informatie over begeleiding bij rouw en verlies? Kijk maar eens op: Mindful in het bos – Tastbare Troost – Relax and Reflect. Misschien staat er wel iets tussen waar jouw hart sneller van gaat kloppen.
Liefs, Yolande
Heb je speciale wensen?
Stuur me dan een berichtje via het contactformulier en ik neem contact met je op of stuur me een appje.
Volg je me al op Instagram? Op creatieve_rouwvrouw maak ik je deelgenoot van hoe ik in tijden van rouw en verlies mijn eigen helende weg vond en mijn visie op rouwbegeleiding.